Jeugdliefdes houden voor de meeste mensen altijd een speciaal plekje. Die eerste heftige verliefdheid, al die eerste keren die je met die persoon deelde; de herinneringen zijn zo sterk dat twee op de drie oudere mensen nog regelmatig terugdenkt aan hun jeugdliefde en die zelfs graag nog eens zou ontmoeten.
Jeugdliefde: herinnering
Sommige mensen blijven hun hele leven samen met hun jeugdliefde, maar voor vele anderen is de herinnering aan die persoon uit hun jeugd er één van lang vervlogen tijden. Hoe komt het dat een jeugdliefde maar moeilijk te vergeten valt? Misschien speelt het feit mee dat een eerste verliefdheid vaak heel heftig is omdat je nog zo heerlijk onbevangen bent. Je hart is nog nooit gebroken en dus sta je jezelf gemakkelijker toe je helemaal te verliezen. En jezelf halsoverkop verliezen in liefde is zo’n allesoverheersende ervaring dat je die nooit helemaal kunt vergeten.
Aan de andere kant heb je door vallen en opstaan ook nog niet geleerd wat je wel en niet wilt in een relatie en dat is waarschijnlijk vaak de reden dat jeugdliefdes stuklopen. Wanneer je gelukkig bent met je huidige partner kan een jeugdliefde in een mooi, afgesloten plekje in je herinnering wonen, waar je af en toe eens naar kunt kijken als naar een oud fotoalbum. Lastiger is het wanneer je je altijd bent blijven afvragen hoe het geweest zou zijn als jullie wel samen waren gebleven.
Jeugdliefde: ontmoeting
Eén op de drie vijftigplussers zou hun jeugdliefde graag nog eens ontmoeten. Dat kan natuurlijk hartstikke bijzonder zijn, maar dat herinneringen soms een stuk mooier zijn dan de huidige werkelijkheid blijkt wel uit programma’s als Memories, van de KRO. Neem bijvoorbeeld die vrouw die al jaren fantaseerde over haar vroegere vriend, maar die zich, toen ze ‘de man van haar dromen’ zag staan als de oude, veel dikkere versie die hij nu was, resoluut omkeerde en riep dat ze écht niet naar díe man toe zou gaan.
Of iets dergelijks aan een groot gehalte aan oppervlakkigheid ligt moet iedereen voor zichzelf bepalen, maar het voorbeeld is illustratief voor hoe vies de werkelijkheid je kan tegenvallen na jaren van romantiseren en idealiseren. Dingen lijken achteraf vaak mooier dan ze waren. Feit is dat onze jeugdliefdes altijd een beetje blijven trekken. Af en toe duiken ze misschien eens op in een droom. En wie weet, misschien nog wel eens in het echt.
